Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ……….. ΠΟΤΕ??

Σε καταρρακτώδη βροχή έρχονται τα μέτρα που θα πληρώσει, η καλλίτερα θα χρεωθεί ο Ελληνικός Λαός , πλην εκείνων βεβαίως που είναι στο μέλι και μην μου πείτε ότι λαϊκίζω γιατί όλοι αυτοί που παρελαύνουν από τα ΜΜΕ και κυρίως οι εκπρόσωποι της τρόικας εσωτερικού ας δοκιμάσουν να παίρνουν τον αξιοπρεπή μισθό των 586€ μικτά και χωρίς τριετίες. Όσοι αρθρώνουν λόγο για τα μέτρα εξαθλίωσης και κυρίως την δανειακή σύμβαση που αποτελεί μνημείο υποδούλωσης σε καιρό ειρήνης, σημειώνω ότι ούτε σε κατοχή δεν έχει υπογραφή όμοια της, είναι οι σφαγείς του λαού τους και θα πρέπει να αναλάβει ο ΟΗΕ την επικήρυξη τους. 

Σημασία έχει όμως ότι μια οικονομία που έτρεχε με την υπερηχητική ταχύτητα στο βάραθρο εξ’ αιτίας των προηγούμενων οικονομικών μέτρων , της ετοιμάζουμε την ταχύτητα του φωτός για να σκάσει το συντομότερο δυνατό στον πάτο, βιάζονται βλέπετε οι γερμανοί βιομήχανοι και επενδυτές, για να βάλουν επιτέλους στο χέρι κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή στο χέρι άσχετα σε ποιο οικονομικό τομέα ανήκει. Προσπαθούν να μετατρέψουν τα χαρτιά με φωτογραφίες ( ευρώ ) σε πραγματικές αξίες και τους εργαζόμενους σε φτηνά κινέζικα ανταλλακτικά.

Αλήθεια γνωρίζετε ότι με τις καταθέσεις των λαών του ευρωπαϊκού νότου μας δανείζουν οι σκληροί του βορρά?, ας μας πουν οι συνδικαλιστές μετά πόσα χρόνια από σήμερα θα ανακτήσουμε τις χαμένες εργασιακές συνθήκες δουλειάς και αμοιβής?? και ίσως σκεφτούμε πόση αξία έχει να κάνουμε χωριστές συγκεντρώσεις, πορείες και απεργίες.

Ένα όμως κανείς δεν θέλει να αναλύσει το πώς και με ποιο τρόπο θα έρθει ανάπτυξη σε μια εποχή που ο καπιταλισμός έχει πάψει προ πολλού να επενδύει ( εξ’ ου και η παγκόσμια οικονομική κρίση ) και αποταμιεύει κάθε σεντς που κερδίζει περιμένοντας την καταστροφή των δικών του μέσων παραγωγής και προετοιμάζεται για την ανάκαμψη της επόμενης μέρας.

Μια Επόμενη μέρα που θα βρει τους λαούς όχι μόνο εξαθλιωμένους έτοιμους να υποκύψουν σε κάθε βιασμό αλλά και ελλειμματικούς σε αριθμό. Γνωστό το έργο από την προηγούμενη παγκόσμια οικονομική κρίση το ζήτημα λοιπόν είναι τι κάνουμε πως αντιδρούμε αφού όλοι γνωρίζουμε και για τους τραπεζίτες και για τους επενδυτές και για τους βιομηχάνους και για τους πολιτικούς.

Γνωρίζουμε ακόμα και για τους αυτόκλητους υπερασπιστές του λαού, όλα τα γνωρίζουμε εκείνο που δεν γνωρίζουμε είναι το πώς θα αποτινάξουμε το τείχος που μας περιβάλλει ατομικά τον καθ’ ένα και ως μανιασμένος χείμαρρος να πνίξουμε να καταστρέψουμε κάθε εμπόδιο, για ζωή ,δημιουργία, δικαιοσύνη και ανεξαρτησία.

Ίσως όταν πια δεν θα έχουμε να χάσουμε τίποτα να αποτινάξουμε το τείχος όμως τότε τι θα έχει απομείνει ?? αυτοί θα πάρουν και τα συντρίμμια της χώρας , γιατί και αυτά θα έχουν αξία, πως μπορούμε να βλέπουμε τα παιδιά μας στην μιζέρια και χωρίς ελπίδα για να κρατάμε εμείς σφιχτά ιδιοκτησίες που δεν έχουμε στην ουσία??

Αν όχι τώρα πότε?? ας τρέξουμε σε κάθε λαϊκή συνέλευση της γειτονιάς μας να σταθούμε αλληλέγγυοι στους συνανθρώπους μας, ας αγκαλιάσουμε κάθε εναλλακτική μορφή διακίνησης προϊόντων και ιδεών .

μέλος Λ.Σ. Αγ.Σοφίας